ŠTETNA ZRAČENJA, NEVIDLJIVE UBICE

Na ova i na mnoga druga pitanja, pokušaćemo da odgovorimo, uzimajući u obzir današnji svetski trend i pristup sve prisutnijoj problematici, ugrožavanja čovekovog zdravlja, od strane ovih „tihih uništitelja ljudskog organizma“.


ISTORIJA

Saznanja o zračenjima su postojala daleko u prošlosti. Normalno, u to vreme se vodilo računa samo o uticaju prirodnih zračenja. Iako tadašnji ljudi verovatno nisu ni bili svesni o kakvim se zračenjima radi pa su im čak davali neka natprirodna svojstva i nazivali ih najrazličitijim imenima, kao „demonska vrata“, „đavolje polje“ i slično, ipak su bili svesni o njihovom negativnom uticaju na čovekovo zdravlje. 

Od spomenutih zračenja su pokušavali da se zaštite tako što su izbegavali mesta gde se nalazila velika količina prirodnih zračenja, posmatrajući odnos životinja i biljaka na odabranim mestima, verujući raznim, gatarama, vidovnjacima i zapisima talismana. Nažalost deo ove tradicije, zbog niske tehničke kulture, pojedini slojevi građanstva su zadržali do dan danas.

„Kada čovek nije u stanju da shvati prirodne pojave, sklon je da im daje natprirodna svojstva“; Albert Ajnštajn

Tokom vremena sve više se radilo na prirodnim pojavama, podloženim fizičkim zakonima gde se nastojalo da se pronađu konkretne metode dokazivanja. Među prvim instrumentima „merenja“ koji su se pojavili bile su ručice, visak i slične „naprave“.Nedostatak tih metoda je što su to prvenstveno subjektivne metode i uticaj „merača“ na pokazane rezultate nije zanemarljiv. Isto tako, veliki problem predstavlja i nestručnost i nepoznavanje osnovnih fizičkih zakona takvih „merača“ koji u velikom broju slučaja niti znaju šta pregledavaju, niti pak poznaju intenzitet, a kamoli dozvoljene granice. 

Sa početkom industrijalizacije, pojavili su se i tehnički izvori zračenja (Sl.1), kojih je napretkom tehnologije i potrošačke elektronike svakoga dana sve više i više. Kao što raste zagušljivost zatvorenog prostora, tj. еleкtrosmog, tako su i saznanja o štetnosti prirodnih i tehničkih zračenja sve izraženija, a posebno u današnje vreme kada je ekološka svest sve veća. To područje je dugo vremena bilo zanemarivano pa čak i namerno ignorisano od strane velikih kompanija koje su bile glavni izvor zračenja, iako je poznata štetnost električnih i magnetnih polja, npr. ispod dalekovoda. 

Francuski fizičar i radiestezista Bovis je razlikovao najraznovrsnija zemaljska i kosmička zračenja i pri tome je koristio različita pomagala.
Poznato je da su već Kinezi pre mnogo godina mogli da otkriju kosmička i zemaljska zračenja. Od tada su i prvi podaci o »zmajskim crtama« (Sl.2). Kineski car je imao i posebno obučene stručnjake, koji su uvek pre početka izgradnje neke stambene građevine istraživali gradilište како se ista ne bi izgradila na mestu na kojem iz zemlje dolaze „zli duhovi“, koji donose nesreću i bolest. Sa zdravim i štetnim zračenjima bili su upoznati i stari Persijanci, Kelti, Egipćani i drugi kulturni narodi.